Mbreti qe deshironte nje pasardhes

Tregohet nje here se nje mbret besimtare kur arrit ne mosh, u tha te pranishemeve qe dua te zgjedhni mbretin tuaj pasi jam i lodhur. Kush deshiron me ken pasardhes imi?Nga te pranishmit deshiron disa. Mbreti dhe: Mqenese jeni shume qe e keni kete deshire, atehere ai vendosi tju jap gjithe secilit nje fare luleje.Ai qe pas nje kohe vjen me vozen me te bukur ai do jete zevendesi im. Pasi ai qe nuk di ti qendroj gati vetes as popullit nuk do mund ta bej dhe e kunderta.
Njeri nga ato e merr faren shkon ne shtepi, e mjell, i ben hyzmet, i ndron dheun por nuk mbin lulja. I tregon nenes, ajo i thote: Bire ti ke bere ate qe eshte per tu bere, ashtu paraqitu para mbretit.
Vjen koka e paraqitjes para mbretit. Fillon mbreti ti shikoj vazet me lule ku gjithsescila ishte me e bukur se tjetra. Dhe kur arrin te ky djali shikon qe vazoja e tij eshte bosh. Mbreti i thote: Cfare eshte kjo?A i shikon te tjeret sa lule te bukura qe kan sjell? Po i thote djali; Une , u mundova, e kam ujit, i kam ndruar dheun, e kam len ne diell por nuk mbiu. Mbreti i gezuar e marr djalin dhe e paraqet bashke me vazon para te tjereve dhe thote: Ky eshte pasardhesi im. Te gjithe reaguan negativish. Mbreti tha: Ju te gjith keni mashtruar, dhe nje mashtrues nuk mund te jet pasardhesi im, pasi qe e fillim une ju kisha dhene faren e demtuar e cila nuk mund te mbillej, ndersa ju e keni ndryshuar faren duke vendos nje tjeter duke mos qene te sinqerte. Dhe i sinqerte eshte vetem ky djal i cili nuk ka ndryshuar asnje gje duke e nxjerr veten faqebardhe. Dhe keshtu djali u ba mbret.