Namazi i Profetit

Kur i derguari i Allahut qendronte ne namaz, gjithmone prej gjoksit te tij vinte nje ze i ngasheryer si zhurma e rrotullimit te gurit te mullirit te dores. Lidhur me kete hz. Ali r.a. e tregon keshtu nje mbrese te tij.
“Ne luften e Bedrit e pash te Derguarin e Allahut qe po falte namaz nen nje peme duke qare. Dhe ashtu e gjeti mengjesi.”
Vec kesaj gjendje here pas here gjate namazit, nga gjoksi i hz.Muhammedit a.s. degjoheshin ca zhurma si nje ene qe zjen.
Hz. Aisheja tregon:
“Kur i derguari i Allahut s.a.v qendronte ne namaz, here pas here nga zemra e tij vinte nje ze si kazani kur zjen!”
(Ebu Davudi,157,Nesai,Sehv,18)
Ne lidhje me menyren e faljes se namazit te Profetit hz. Aishja thoshte vecanerisht keto:
“I derguari i Allahut bisedote me ne dhe ne bisedonim me te. Por, kur vinte koha e namazit, ndryshohej e behej sikur s’na njihte dhe me te gjithe qenien e vet drejtohej kah Allahu!”
Ja pra, perpjekja per te marre pjese nga kjo situate e larte e namazeve, duhet te jete qellimi me i madh i zemres. Edhe po qese kjo nuk eshte e mundur plotesisht, te pakten te bejme perpjekje drejt saj. E thene ndryshe, gjendja e Profetit ne namaz eshte ne permasat e yjeve. Sa me shume t’i afrohemi, aq me shume pjese marrim nga begatia e tij!
Duhet te themi edhe kete qe ashtu si asnje levizje nuk arrin persosmerie menjehere, edhe adhurimet fillojne me nje trejte imitimi siperfaqesor. Ashtu sic kerkon kohe artisti ne pervoje per te nxjerre nga dora nje veper te persosur, edhe perparimi njeriut ne adhurim kerkon kohe.
Duke e mbajtur parasysh kete te vertet, ata qe s’mundin ende ta falin namazin ne nje forme te persosur, duhet te vazhdojne ne kete udhe pa rene ne pesimizem. Ashtu sic duhen situr tonelata dhe per te nxjerre nje grm ar, edhe per te arritur persosmerine ne namaz duhet vazhduar me qnedrese e vendosmeri per te arritur pershpirtshmerine dhe kenaqesine e kerkuar. Dhe per kete duhet jetuar ky hadhith profetik:

“Kur te qendrosh ne namaz, fale sikur po fal namazin tend te fundit! Mos u thuaj ate per te cilen neser ke per t’u penduar dhe mos shko pas deshirave te njerezve qe s’dine se c’kerkojne! “
(Iben Maxhe, Zuhd,15)
Gjendja e sahabeve te pergatitur ne kuvendet e bekuara te Profetit dhe te njerezve te Allahut qe ecin ne gjurmet e tyre kane qene gjithmone brenda permbajtjes se ketij hadithi profetik!